Keti Koti

Posted on 30 juni 2022 by Jan Dijkgraaf

Ergens in 2010 moest ik op Apple overstappen.

Dat beviel.

Perfecte synchronisatie van alle apparaten, fraai design en nooit last van virussen.

Ik gebruik mijn iMac, MacBookPro en iPhone dagelijks en heb ook nog ergens een iPad liggen (why?).

Tot voor kort met genoegen.

Tegenwoordig met een dagelijkse ergernis.

Want elke dag verschijnt een bericht op mijn scherm dat 1 juli Keti Koti wordt gevierd.

De afschaffing van de slavernij wordt door Apple namelijk gezien als een nationale feestdag.

Niet mijn nationale feestdag, vriend.

Ja, ik kan die feestdagenvermeldingen uitzetten.

Maar mag ik me ook eens ergens aan ergeren?

Nog 34 nachtjes…

Posted on 29 juni 2022 by Jan Dijkgraaf

Dan is het 2 augustus 2022.

Dan is Mark Rutte 11 jaar en 292 dagen premier.

De langst zittende.

Land naar de kloten, maar híj heeft z’n record.

Het lijkt me mooi als Rutte die dinsdag aan het einde van just another day at the office zijn WEF-tas pakt, op zijn fiets stapt en naar Paleis Huis ten Bosch rijdt om zijn ontslag aan te bieden aan koning Willem-Alexander.

Daarna nog een korte persconferentie.

Excuses hoeven niet; hij heeft genoeg gelogen.

Als hij maar één ding belooft: dat-ie nóóit meer terugkeert.

Ja, sorry hoor.

Een mens mag toch dromen?

Embryo’s kweken

Posted on 28 juni 2022 by Jan Dijkgraaf

Het CDA is om!

Als het aan het Wetenschappelijk Instituut van de partij ligt, wordt de Embryowet zodanig aangepast dat het kweken van embryo’s voortaan wordt toegestaan voor onderzoek.

Tot nu toe mogen alleen embryo’s die overblijven bij een ivf-traject daarvoor worden gebruikt.

Daarmee komt de Christenunie binnen Rutte 4 alleen te staan in het verzet tegen het kweken van embryo’s.

Ik denk dat ik wel snap waarom.

Het CDA wil met het oog op de toekomstige personeelswerving weten hoe er voortaan meer kinderen zonder ruggengraat kunnen worden geproduceerd.

Dit na slechte ervaringen met Pieter Omtzigt en Mona Keijzer.

Pannenkoek

Posted on 27 juni 2022 by Jan Dijkgraaf

Een dochter gaat twee keer per week met haar dementerende moeder een pannenkoek eten.

Toen ze vrijdag bij ‘De Jutter’ in Purmerend een pannenkoek voor haar moeder bestelde, kreeg ze van de serveerster te horen dat ‘De Jutter’ die alleen serveert aan kinderen.

Ook de eigenaar van de zaak was onvermurwbaar: een dementerende bejaarde is geen kind, dus geen pannenkoek voor mevrouw.

Als ik journalist was, zou ik het Facebook-bericht natuurlijk eerst checken bij de eigenaar van ‘De Jutter’.

Maar ik ben gelukkig geen journalist.

Dus nu kan ik gewoon zeggen: ík zou niet gaan eten bij die pannenkoeken.